۵ گوشی با ظاهری عجیب و متفاوت

چند روز پیش گوشی عجیب و متفاوت Nothing Phone 1 با طراحی جذاب خودش رونمایی شد؛ به همین دلیل تصمیم گرفته‌ایم نگاهی داشته باشیم به ۵ مورد از عجیب‌ ترین گوشی‌ ها که تا کنون عرضه شده‌اند.

بیشتر بخوانید: نقد و بررسی گوشی Nothing Phone 1

از جمله عجیب ترین گوشی ها Asus PadFone 

با در نظر گرفتن اینکه این گوشی ۱۰ سال پیش به بازار آمد، در مقایسه با گوشی‌های هم‌نسل خود چندان منحصر به فرد نبود؛ در واقع پلاستیکی بودن بعضی از قطعات بدنه به جای اینکه به کاربر حس استفاده از یک دستگاه قوی را بدهد، بیشتر یادآور اسباب‌بازی بود. اما چه چیزی آن را به عنوان یکی از عجیب ترین گوشی ها تبدیل می‌کرد؟

توانایی منحصر به فرد این دستگاه اتصال به تبلت بزرگتر بود. برای افرادی که طرفدار صفحه‌نمایش بزرگ بودند؛ PadFone با در نظر گرفتن دو دستگاه کنار هم این ویژگی را به بازار هدیه داد.

تلفن‌همراه می‌توانست به صورت مستقل استفاده شود، اما همچنین می‌توانستید آن را از طریق یک شکاف، در پشت تبلت همراه آن قرار دهید تا تصویر بزرگتری داشته باشید. با وجود قیمت ۲۰۰ دلاری و قرارداد خدمات، PadFone به سرعت از بازار تلفن‌همراه حذف شد.

Sony Ericsson Xperia Play گوشی با ظاهری عجیب

با توجه به فراگیر بودن بازی‌های موبایل و بر اساس گزارش EarthWeb، حدود ۲.۶ میلیارد گیمر موبایل در جهان وجود دارد. با توجه به این عدد، کمی عجیب است که چرا شرکت‌های بیشتری تلاش نکرده‌اند گوشی‌هایی بسازند تا بتوانند به عنوان دستگاه‌های قدرتمند بازی نیز عمل کنند.

تنها شرکتی که این کار را انجام داد سونی بود! در سال ۲۰۱۲ سونی‌ارکسون با ترکیب گوشی هوشمند و پلی‌استیشن قابل حمل،  Xperia Play را که از عجیب ترین گوشی های این کمپانی بود رونمایی کرد. کاربران می‌توانستند صفحه‌نمایش را به سمت بالا اسلاید کنند تا در قسمت پایینی کنترلر بازی نمایش داده شود.

در این حالت اکسپریا پلی بسیار شبیه پلی‌استیشن پرتابل می‌شد. همچنین با تغییر به این حالت، دستگاه مستقیما وارد حالت بازی می‌شد و لیست بازی‌های موجود نمایان می‌شدند. نسخه دوم این گوشی با ویژگی‌های ارتقاء یافته از جمله پشتیبانی از بازی‌های ۳ بعدی طراحی شده بود، اما قبل از اینکه رونمایی و وارد بازار شود، در  مرحله نمونه اولیه از بین رفت.

Siemens Xelibri 6 گوشی با ظاهری عجیب

گوشی Xelibri 6 احتمالا یکی از عجیب ترین گوشی هایی باشد که تا کنون ساخته شده است. وقتی برای اولین بار آن را می‌بینید، نمی‌توانید به راحتی تشخیص دهید که یک تلفن‌همراه است.

طراحی تاشو و گرد، بیشتر آن را شبیه به یک آینه آرایشی کرده است تا یک گوشی هوشمند. البته این دستگاه واقعا مجهز به ۲ آینه بود که یکی از آن‌ها جلوه بزرگ‌نمایی داشت تا بتواند مانند لوازم جانبی زیبایی عمل کند.

جالب است بدانید که این گوشی دقیقا با همین ویژگی‌ها بازاریابی شد؛ اینکه کاربران می‌توانند محصولی را خریداری کنند که هم وسیله ارتباطی باشد و هم یک وسیله جانبی از دنیای مد و فشن.

این محصول که بسیاری از قابلیت‌های یک گوشی معمولی را هم نداشت، در سال ۲۰۰۳ به بازار آمد. اگر این سبک از خلاقیت‌ها ادامه پیدا می‌کرد، قطعا امروزه از گوشی‌ های بسیار عجیب‌ تر و متفاوت‌تر استفاده می‌کردیم. 

YotaPhone گوشی با ظاهری عجیب

 گوشی عجیب و متفاوت YotaPhone در دوره‌‌ی نوآوری‌های گوشی هوشمند عرضه شد. تلفن‌های همراه برای یک دهه همه جا حاضر بودند و سازندگان در تلاش بودند تا عملکرد دستگاه‌هایی که همیشه حمل می‌کنند را به حداکثر برسانند.

صفحه‌نمایش یوتافون شباهت بسیاری به باقی تلفن‌های هوشمند هم‌دوره خود داشت و دارای صفحه‌نمایش تمام رنگی با کیفیت ۷۲۰p بود. با توجه به اینکه این گوشی در سال ۲۰۱۳ عرضه شد، مشخصات آن از جمله دوربین و پردازنده تقریبا مشابه انتظارات زمان خود بود؛ اما همه‌چیز زمانی هیجان‌انگیز می‌شد که پشت گوشی را مشاهده می‌کردید.

به‌جای صفحه ساده و بی‌استفاده پشت گوشی، Yota از یک نمایشگر دوم استفاده کرده بود. این صفحه‌نمایش که E Ink بود، برای خواندن کمیک استریپ، فیلم‌های خبری و کتاب‌های الکترونیکی مناسب بود. قطعا هر تلفن هوشمندی قابلیت اجرای برنامه‌های eReader را دارد، اما تجربه آن با E Ink آن را متمایز می‌کند. 

Samsung Matrix گوشی با ظاهری عجیب

عجیب‌ترین گوشی‌ها این لیست معلق به سامسونگ می‌باشد که ماتریکس نام دارد. این گوشی عجیب که در قسمت دوم فرنچایز ماتریکس توسط نقش اصلی فیلم “نئو” استفاده شد، بر خلاف ظاهر عجیب و پیچیده‌اش، تقریبا هیچ ویژگی منحصر به‌فردی نداشت.

گوشی ماتریکس که در سال ۲۰۰۳ به بازار آمد از قابلیت پخش فیلم و موزیک، دوربین و حتی بلوتوث بی‌بهره بود. ۱۰ هزار عدد از این مدل تولید شده بود که تنها در آمریکا به فروش رسید.

این گوشی ۲ سانتی متر ضخامت داشت و بلندگوی آن به شکل کشویی روی صفحه‌نمایش آن قرار گرفته بود. این صفحه‌نمایش رزولوشن ۱۲۸×۱۶۰ داشت؛ همچنین در قسمت کیبورد، دکمه‌های بزرگ شماره‌گیری با آن را راحت کرده بود.

طراحی این دستگاه به نوعی تصور و پیش‌بینی آینده بود؛ اما به دلیل نبودن هیچ قابلیت خاصی این محصول خیلی زود از رده خارج و فراموش شد.