بازی little nightmares – کابوس‌های کوچک عمیق

به بهانه خبر انتشار نسخه دوم بازی کابوس‌های کوچک (little nightmares) شاید بد نباشد نگاهی به شماره پیشین این بازی داشته باشیم.

بازی قایم باشک، می‌تواند به خودی خود نوعی بازی ترسناک باشد. اگر در نقش شخصی باشید که قایم شده است، باید از جایی تاریک و با دیدی محدود اطراف خود را نگاه کنید. شخصی که به دنبال یافتن شما است. به آرامی از کنار شما رد می‌شود و صدای نفس‌های خود را می‌شنوید.

بیشتر بخوانید: چگونه در بازی ماینکرافت دو نفره بازی کنیم؟

سپس شما به آرامی از پشت او عبور می‌کنید تا دست خود را به دیوار بزنید و برنده بازی شوید. اضطراب این توصیفات شما را هم دربرگرفت؟ حال و هوای بازی کابوس‌های کوچک (little nightmares) هم به همین روال است.

 با این تفاوت که شخصی که به دنبال شما است یقینا دوست شما نیست. ممکن است ناگهان برگردد و شما را بگیرید. این عمل همراه با شوک شدیدی همراه خواهد ‌شد.

تجربه بازی کابوس های کوچک (little nightmare ) به واقع تجربه یک کابوس است. دست‌هایی که به طور غیرطبیعی بلند هستند. در تلاشند تا شما را گیر بیاندازند. قصابی با صورت و بدن دفورم شده که با حالتی ترسناک با ساتورهایش به دنبال شما است.

همه این‌ها با فضای گروتسکی که دارد با وجود فانتزی بودن، می‌تواند روزها در ذهن شما بماند. حتی شاید به ناخودآگاه‌تان نفوذ کند. کوچکی شخصیت بازی در مقابل موجودات و محیطی با اشیا بزرگ با تناسبی عجیب، حس بی‌دفاع بودن بازیکن را دو چندان می‌کند.

موسیقی بازی کابوس های کوچک (little nightmares)

طراحی صدا و موزیک بازی از نکات بارز و موثر در القای حس بازی در بازیکن است. به جرات باید بگویم موزیک بازی در حد عنوان‌های مشهور بازی‌های ترسناک و حتی بهتر از آن‌ها عمل کرده است.

گاهی فراموش می‌کردم که در حال بازی کردن هستم. شاید این حرف من برای شما با توجه به گرافیک و فضای فانتزی بازی به مقدار زیادی عجیب باشد. ولی باید خودتان، کنترلر را به دست گرفته و تجربه کنید.

داستان بازی و گیم پلی کابوس های کوچک (little nightmares)

بازی به یک‌باره شروع می‌شود. حتی زحمت معرفی کلیدهای کنترلر و کارشان را به خود نمی‌دهد. اگر جایی گیر کنید بعد از چند دقیقه راهنمایی‌تان می‌کند که کدام کلید مناسب این حرکت است. به کلی کنترل بازی آسان و زاویه دید آن از کنار است. بازی limbo هم به این شکل کنترل می‌شود.

شما نقش یک دختر بچه کوچک در بارانی زرد رنگ، به نام شش (six) را دارید. از خواب در محیطی دهشتناک بیدار می‌شوید. اتاق به اتاق پیش می‌روید. در اینجا حتی نمی‌دانیم کجا هستیم. دوربین بازی مانند چشمی است که به تماشای رویدادهای بازی می‌پردازد ولی توان کمک به شما را ندارد.

رفته رفته در طی گذراندن مراحل و حل کردن پازل‌ها و پشت سر گذاشتن دشمن‌ها داستان بر ملا می‌شود. در این مقاله در مورد آن قضیه بحث نمی‌کنیم. تا لذت تجربه کردنش برای شما کم نشود.

ترس‌ها و کابوس‌های کوچک

در روند بازی little nightmares متوجه می‌شویم به جایی که در آن قرار داریم The Maw (حلقوم) گفته می‌شود. این اسم با توجه به معنی‌اش اصلا آرامش‌بخش نیست. ابعاد محیط در حلقوم به هیچ عنوان منطقی به نظر نمی‌رسد.

به نظرم سازندگان بازی به زیبایی، دنیای بزرگ، سرد، منفی و دور از لطافت بزرگسالان را با ساخت این محیط از دید یک کودک به نمایش گذاشته‌اند.

یکی دیگر از ترس‌های روانی که در ناخودآگاه ما با بازی کردن کابوس‌های کوچک تحریک می‌شود، همان ترسی است که رها شدن دست مادر در یک مکان غریبه در کودکی به ما القا می‌کرد. به هنگام جدا شدن از مادر ناگهان دنیای اطراف به مکانی بزرگ، بی‌رحم و خالی از لطافت تبدیل می‌شد. لیتل نایتمر برای من القا کننده تمامی این حس‌ها بود.

اگر طرفدار بازی‌های اکشن با زد و خوردهای بالا و گرافیک واقع گرایانه هستید؛ شاید کابوس‌های کوچک little nightmares برای شما نباشد. ولی اگر در زندگی در پی یافتن جنبه‌های فانتزی موضوعات مختلف هستید و هنوز هم کودک درون‌تان زنده است؛ حتما از این بازی لذت خواهید برد.

 لیتل نایتمرز سال ۲۰۱۷ برای تمامی پلتفرم‌ها یعنی ps4 و xbox one کامپیوترهای شخصی و Nintendo در switch عرضه شده است. شماره دوم بازی نیز برای تمامی این پلتفرم‌ها به علاوه کنسول‌های نسل جدید، امسال به بازار خواهد آمد.