بازی کنترل، کنترل رویدادی فراطبیعی

بازی کنترل، تابستان ۲۰۱۹ برای کنسول‌های نسل هشتمی و کامپیوترهای شخصی به بازار آمد و به تازگی برای ps5 در دسترس قرار گرفته است. اگر از بازیکن‌های قدیمی باشید حتما شرکت سازنده بازی را به خوبی می‌شناسید و آن را دوست دارید. بد نیست در ابتدا نگاه کوتاهی به پیشینه این شرکت داشته باشیم.

بیشتر بخوانید: بازی تنها در تاریکی نسل جدید بازی‌های ترسناک کلاسیک

بازی کنترل توسط شرکت فنلاندی Remedy ساخته شده است. شرکتی که پشت ساخت یکی از محبوب‌ترین بازی‌های سال ۲۰۰۰ است. یک بازی که مفهوم تازه‌ای به ژانر اکشن بخشید؛ مکس پین. مکس پین حتی روی تعدادی از فیلم‌های دوره خودش نیز تاثیرگذار بوده است. رمدی بازی‌هایی مثل Alan Wake و Quantum Break را در کارنامه خود دارد.

اگر بازی مشهور Alan Wake مشابه اثری از استفان کینگ باشد، بازی کنترل، حتما اثری از استنلی کوبریک است. همان‌طور که آقای کینگ از برداشت آقای کوبریک از رمان درخشش راضی نبود، ممکن است طرفداران Alan Wake لحن انتزاعی و سرد بازی کنترل را نپسندند. ولی اگر به بازی وقت بدهند و با روندش آشنا شوند حتما به شاهکار بودنش پی خواهند برد.

به راحتی می‌توان گفت که نه تنها بازی کنترل، بهترین بازی رمدی بعد از مکس پین ۲ است، بلکه بهترین بازی تاریخ رمدی است.

جهان بازی کنترل

بزرگ‌ترین تفاوت بین کنترل و دیگر بازی‌های رمدی خطی نبودن روندش است. بازیکن در همان ابتدای بازی در جهان مرموز کنترل، رها می‌شود. ورود بازیکن به بازی از ساختمانی معروف به قدیمی‌ترین خانه شروع می‌شود. این خانه زنده است.

گوشه به گوشه محیط بازی پر از چالش‌ها و اطلاعات گوناگون است. دیوارها و سقف‌ها تغییر شکل می‌دهند. طراحی محیط بازی به معنای واقعی یک شگفتی است. ممکن است ساعت‌ها پای بازی بنشینید ولی باز هم احساس کنید جاهای زیادی برای جستجو وجود دارند.

مبارزات بازی کنترل

سیستم مبارزات بازی بر پایه ریسک و جایزه بنا شده است. همین موضوع باعث شده که روند بازی به نسبت به بازی‌های اکشن دیگر، به استراتژی بیشتری نیازمند باشد. استفاده کردن از قدرت‌های فرا طبیعی در بازی با درصدی از ریسک همراه است.

برای مثال اگر به تعداد زیادی از دشمنان بازی برخورد کنید، می‌توانید از قابلیت ذهن‌شویی استفاده کنید. جایزه استفاده از این ترفند، همراه شدن تعدادی از سربازهای دشمن با شماست. اما استفاده از این قدرت، شما را چندین ثانیه در برابر آتش دشمن قرار می‌دهد. تعادل خوشایندی بین ریسک و جایزه برقرار است.

در اوایل بازی از باس فایت‌های متنوع، خبری نیست. ولی همچنان که داستان بازی پیش می‌رود، مبارزات با باس‌ها خلاقانه‌ و سخت‌تر می‌شود. ترس‌های لاوکرفتی با دشمنان خشن که هوش مصنوعی خوبی دارند، همواره گریبان‌گیر بازیکن می‌شود. مبارزات در بازی کنترل، هیچگاه خسته کننده نیست.

هدایت کردن جسی شخصیت اصلی بازی، بسیار هیجان‌انگیز و لذت‌بخش است. آزادی حرکات و نرمی آن‌ها حس قدرت کامل را به بازیکن القا می‌کند. شاید اگر در نقش کاپیتان آمریکا در بازی اونجرز بازی کنید، به اندازه بازی کنترل، حس ابرقهرمان بودن نداشته باشید.

تقریبا تمامی اجزای محیط بازی تخریب‌پذیر هستند. دیوارها، پله‌ها، میزها همه با جزئیات فراوان تخریب می‌شوند. بازی کنترل به معنای واقعی از تمام توان کنسول‌های نسل هشتمی استفاده می‌کند. استفاده از پلی‌استیشن ۵ برای اجرای این بازی، تجربه بهتری را برای بازیکن به همراه خواهد داشت.

داستان بازی کنترل

کنترل توجه بیشتری به گیم‌پلی دارد و کاتسین‌های اندکی برای تعریف داستان بازی در آن قرار گرفته‌اند. ولی این موضوع، دلیل برای داشتن داستانی ضعیف نیست. اتفاقا داستان بازی بسیار هوشمندانه در روند بازی، به شیوه‌های گوناگون بیان می‌شود.

نیرویی عجیب، قهرمان داستان Jesse Faden را به سمت برجی در نیویورک می‌کشاند. او از زمان جوانی برادر خود را گم کرده است. به ساختمان وارد شده و رئیس شرکت را کشته شده روی زمین می‌یابد. کنار او اسلحه‌ای وجود دارد. این اسلحه به هیچ عنوان عادی نیست و جسی را به دنیایی موازی متصل می‌کند. در واقع این اسلحه مثل شمشیر آرتور صاحبش را خود انتخاب می‌کند. جسی خود را مقابل نیرویی از جهانی دیگر می‌بیند.

بهتر است بیشتر از این در مورد داستان بازی نگویم تا لذت تجربه کردنش را از دست ندهید. شاید فضای سرد بازی و حالت گنگی که در ابتدا دارد، باعث شود که سلیقه‌های زیادی این بازی را نپسندند.

می‌توان گفت که بازی کنترل برای همه نیست. ولی به نظر من با کمی صبر در طول بازی، از آن بی‌نهایت لذت خواهید برد.

بیشتر بخوانید: چگونه در بازی ماینکرافت دو نفره بازی کنیم؟