نقد فیلم میناری (Minari)

فیلم میناری (Minari) با الهام از خاطرات کودکی لی ایزاک چانگ، نویسنده و کارگردان اثر ساخته شده است. این فیلم در جشنواره ساندنس برنده جایزه بهترین فیلم شد. خانواده چانگ وقتی او کودک بود؛ از کره جنوبی به آمریکا مهاجرت کردند. او پیش از میناری سه فیلم بلند داستانی و یک فیلم مستند کارگردانی کرده است.

داستان فیلم میناری (Minari)

میناری درمورد یک خانواده مهاجر است. زوجی که از کره به آمریکا آمده‌اند تا به رویاهای مشترک‌شان دست پیدا کنند. پس از سال‌ها زندگی در آمریکا هنوز به آنچه که در رویا پرورانده بودند؛ دست نیافته‌اند.

جیکوب (استیون یون) و مونیکا یی (هان یی ری) از کالیفرنیا به مزرعه‌ای در آرکانزاس نقل مکان می‌کنند؛ تا زندگی جدیدی را شروع کنند. آن‌ها یک تریلر را به عنوان محل زندگی خود انتخاب می‌کنند.

جیکوب و مونیکا دهه گذشته را برای جداسازی جوجه‌های نر و ماده در مرغداری صرف کرده‌اند. مونیکا که با این نقل مکان موافق نیست با دیدن تریلر شوکه می‌شود.

اما جیکوب همیشه آرزو دارد که مزرعه خود را راه اندازی کند. او زمینی خریده است که صاحب قبلی آن به دلیل شکست تا مرز خودکشی پیش رفته است. جیکوب برای کنار آمدن همسرش با شرایط پیشنهاد می‌دهد که مادر مونیکا را دعوت کنند؛ از کره به آمریکا بیاید و با آن‌ها زندگی کند.

داستان میناری با پسر کوچک خانواده آغاز می‌شود. آلن کیم در اولین فیلم خود به عنوان بازیگر، نقش دیوید ۷ ساله را بازی می‌کند. دیوید، با آمدن مادربزرگ مجبور است اتاق خود را با مادربزرگ به اشتراک بگذارد؛ بلافاصله کینه به دل می‌گیرد. خصوصا اینکه مادربزرگ در چهارچوبی که او از مادربزرگ می‌داند نمی‌گنجد. او کوکی نمی پزد. ترجیح می‌دهد با نوه‌هایش کارت بازی کند.

رویای آمریکایی در میناری

به طور گسترده، Minari درباره رویای آمریکایی است. اما دیوید در نهایت شخصیت اصلی فیلم است. از طریق چشمان او، ما آرزوهای جیکوب و با ابراز نگرانی مونیکا را می‌بینیم. همان‌طور که دیوید با مادربزرگ کره‌ایش دست و پنجه نرم می‌کند؛ هم‌زمان با جامعه پیرامون خود نیز دست و پنجه نرم می‌کند.

او دقیقا مثل هر بچه دیگری عاشق تماشای تلویزیون و دویدن با چکمه‌های گاوچران خود است. اما هنگامی که خانواده‌اش برای اولین بار در کلیسای محلی شرکت می‌کنند؛ بلافاصه تفاوت او با دیگران مشخص می‌شود. آن‌ها می‌پرسند، «چرا صورتت اینقدر صاف است؟»

زوج فیلم میناری یک دختر هم به نام «آن» دارند. او نیز به اندازه دیوید با مشکلات درگیر است. این خواهر و برادر دوستان جدیدی پیدا می‌کنند. آن‌ها نسبت به دوستان جدید خود کنجکاو هستند. با این وجود اینکه آزرده می‌شوند.

رفتاری که با این زوج دارند از رفتاری که با بچه‌ها می‌شود به مراتب بهتر است. آن‌ها مونیکا را زیبا می‌دانند. اما همین مساله خودش مانع از آن نمی‌شود که این زوج احساس غریبگی نکنند.

جزییات دقیق در Minari

چانگ نویسنده فیلم میناری (Minari)، آن را با این نوع جزئیات دقیق پر می‌کند. هنگامی که مادربزرگ برای اولین بار از راه می‌رسد، مونیکا با دیدن گوچوگوارو (پوسته‌های چیلی قرمز) و گل مینا (آنچوی سرخ شده) که مادرش برای او آورده است؛ به گریه می‌افتد.

گیاهی که در کره به نام میناری شناخته می‌شود در انگلیسی به آن کرفس چینی، جعفری ژاپنی نیز می‌گویند. گیاهی بومی قاره آمریکا نیست. اما زمانی که مادربزرگ این خانواده آن را در رودخانه می‌کارد؛ رشد می‌کند. رودخانه‌ای که از تریلر محل زندگی آن‌ها دورتر قرار دارد. در این منطقه مارهای سمی است؛ میناری شکوفا می‌شود.

مقایسه با سایر فیلم‌ها

متداول‌ترین نکته مقایسه برای میناری، آثار کارگردانان ژاپنی هیروکازو کورئیدا و یاسوجیری اوزو بوده است. گویی هیچ کارگردان کره‌ای و کره‌ای آمریکایی نبوده‌اند که از داستان‌های ساده خانوادگی فیلم‌های قدرتمندی بسازند. همچنین گویی همه فیلم‌های ساخته شده توسط فیلم سازان آسیایی تبار باید با کارهای دیگر آسیایی‌ها مقایسه شود.

بیشتر بخوانید: ۱۰ فیلم برتر که آماده اسکار ۲۰۲۲ هستند